شریک شدن اصلاح طلبها در موفقیت تحریم انتخابات با مردم همزمان با حفظ نظام توسط بیعت مجدد با رهبری

خاتمی رای داد. اما مطمئن باشید این مسئله ای نبود که اصلاح طلبها نمیدونستن.

اصلاح طلبها و بلندگوهای خارج نشینشون میدونستن که مردم در این انتخابات شرکت نمیکنن. در حقیقت سیاست تحریم انتخابات توسط  نیروها و هوادارن براندازی رژیم روشی بود که مردم دنبال میکردن و حتی اگر اصلاح طلبها با تمام قوا هم در انتخابات شرکت میکردن باز هم درصد مشارکت مردم تغییری نمیکرد.

در واقع اصلاح طلبها راه دیگری نداشتن. تحریم نکردن انتخابات خودکشی سیاسی بود. از آنجایی که این گروه وظیفه داره خودش رو بعنوان تنها اپوزیسون مشروع و قدرتمند نظام نشون بده ناچار باید با مردم همراه میشد. در غیر اینصورت تحریم انتخابات با فراخوانی از سوی نیروهای خواستار براندازی با قدرت انجام میشد و کل این موفقیت به حساب نیروهای مخالف نظام و خواهان از بین رفتن حکومت اسلامی واریز میشد.

اصلاح طلبها میدونستن که عملن فرد معروف و قدرتمندی برای حضور در انتخابات ندارن، پس با شعار تحریم فعال سعی کردن این شکست زود هنگام رو با پیروزی عوض کنن و برای اینکه رابطشون با نظام هم قطع نشه رهبر اصلاحات در انتخابات شرکت کنه.

با این روش همچنان میتونن خودشون رو با بقیه گروها شریک موفقیت تحریم انتخابات کنن و هم روابط داخل حکومت رو با بیعت مجدد خاتمی با رهبری حفظ کنن.

در کل ماجرای تحریم انتخابات از سوی اصلاح طلبها در راستای همون مصادره و هدایت جریانهای مخالف نظام اسلامی بود.

خاتمی آنقدر گاف سیاسی داده که ماله کشی این یکی کاره سختی برای هوادارن اصلاحات نیست. 

همانطوری که دیدیم موج شکنهای اولیه مثل محتبی واحدی و سایرین ابتدا با ایراد شک و شبه به اصل خبر و سپس با ماله کشیهای معمول مشغول بودن و هستن.

اصلاح طلبها مانند انگلی به بدن ملت معترض چسبیدن و فقط به منافع خودشون فکر میکنن. منفعت این گروه در حفظ اصل نظام و فقط جابجایی مهرهای قدرت است و بس.